Nakensymjing om hausten: Demiurgiske samtalar under morgonsola (del 6)

Seks.

Maron og Vaxos foran ei gamal eik. Sjølv om det ikkje er vinter, er treet utan lauv.

Vaxon. (står med ei grein i handa)

Denne greina er ikkje lenger ein del av treet.

Maron.

Nei, men ein gong var ho det. Ho bar lauv som ei mor ber born.

Vaxos.

No er ho naken.

Maron.

Om eg hugsar rett, har ikkje dette treet bore lauv på mange år. Det må vere gamalt. Eller sjukt. Får eg sjå?

Vaxos. (rekker Maron greina)

Her.

Maron.

Ja, sjå her. Dette kvite er ein sopp som sakte drep treet. Fyrst dei øvste greinene, sidan dei lågare. Til slutt stammen.

(studerer greina lenge)

Sjå her.

Vaxos.

Kva?

Maron.

Ein mark.

(fører marken mot munnen)

Vaxos.

Kva er det du gjer, Maron?

(Maron et marken)

Vaxos.

Sei meg, kvifor et du marken, Maron? Når eg let at auga ser eg for meg at verda er eit skodespel, og at me alle er skodespelarar. Marken òg. Sjå på denne scena. Er det ikkje noko kunstig over alt du ser her? (peikar) Eg synest det er som om alt berre er ein kopi av seg sjølv.

Maron.

Kan hende verda er ein kopi, men ho er også alt me har. Kven veit kor homkjem frå? Kven er du? Ein skugge?

Vaxos.

I går såg eg ein kingel som åt ei fluge. Fluga måtte ha hange fast i kingelveven lenge, for ho hadde mista all vilje til å leve. Det var som ho såg på døden med lengsel og håp. Eg undrast kva eg er, ein kingel eller ei fluge?

Maron.

Som ung var eg ei fluge. Eg flaug dit merksemda drog meg. Eg var rask og svolten på livet, og ottastst knapt noko under sola. No er eg kingelen som ventar... og ventar...

Vaxos.

Eg tenkte på fluga heile dagen. Kva om eg endar som ho? Set eg meg fast i noko eg ikkje kjem bort frå snart?

Maron.

Ja?

Vaxos.

Eg meiner - set eg meg fast i noko eg trur eg kan kontrollere. Set eg meg fast, og går til grunne? Er eg i ferd med å gå til grunne? Maron, hald meg!

Maron. (omfamnar Vaxos)

Du går ikkje til grunne, Vaxos.

Vaxos.

Nokre gongar kjenst det som eg er eit ekko. Ein gjenklang av noko nokon har sagt ein gong for lenge sidan. Noko utan rotfeste og konsekvens. Og nokre gongar let eg att auga berre for å sjå... Men eg ser ingen ting. Ingen ting, Maron!

Maron.

Eg ser deg.

Vaxos.

Gjer du?

Maron.

Eg ser deg, Vaxos. Og du ser meg.

Vaxos. (frigjer seg frå famntaket)

Nokon gongar trur eg at et ser deg, men alt eg ser, er noko som liknar deg. Og når eg tenkjer etter, liknar du ikkje heller.

Maron. (plukkar opp ein stein frå bakken)

Denne steinen er alt som er att.

Vaxos.

Alt?

Maron.

Alt som er att.

Illustrasjon: William-Adolphe Bourguereau

Kommentarer

Populære innlegg fra denne bloggen

Bokomtale: Ugress & omstendigheter

En kveld tidlig i oktober satte jeg meg ned og leste Michaels Konupeks diktsamling Ugress & omstendigheter . Efter å ha lest den to ganger, slo to tanker ned i mitt hode: 1) Om kort tid vil jeg trolig ha glemt hele boken, og 2) for de aller fleste vil boken forbli fullstendig ukjent, kun en anonym bokutgivelse i en smal genre som ble utgitt uten brask og bram en gang i 2024, med mindre noe helt spesielt skulle skje, som for eksempel at Konupek skulle bli en folkekjær realitykjendis eller mottager av Nobels litteraturpris. Derfor satte jeg meg ned og skrev denne teksten, som her siteres i sin helhet: «Den tsjekkisk-norske forfatteren Michael Konupek er for meg et nytt navn, men ifølge omslagsteksten på den ferske diktsamlingen Ugress & omstendigheter har han utgitt flere skjønnlitterære verk, deriblant romanen Böhmerland 600 cc . Boken har et monokromt omslag i en farve jeg vil kalle «mørk militærgrønn» og inneholder informasjon om tittel, forfatter, genre og...

Les mer

Troller Würmstuggu nyhetsbildet igjen?

Det siste døgnet har vi mottatt en del henvendelser fra våre lesere angående denne artikkelen i VG. Er denne «Selma Moren, debattjournalist og kommentator» bare en oppdiktet Würmstuggu-figur? er det noen som spør. Er det bare redaksjonen som er ute og troller nyhetsbildet igjen? Dette har vi avkreftet tidligere, men likevel er det ikke helt usant. Det er ikke vi som har skapt figuren, det er det noen i VGs satireredaksjon som har gjort, men akkurat denne artikkelen er det vi som har ført i pennen. Vi har nemlig inngått en avtale med VG om å levere «Selma»-stoff i tiden fremover. Men vi er ikke de eneste, for «Selma» er et gruppeprosjekt med flere bidragsytere, både fra VG-redaksjonen og eksterne. Vi synes det er en morsom utfordring å se nyhetsbildet gjennom øynene til en tenåringspike som kanskje er litt trangsynt og ikke så veldig smart, men som kompanserer med et stort hjerte og tro på seg selv. Det er flere «kommentarer» som allerede er skrevet og som bare venter på å...

Les mer

Når #metoo dreper

Søndag 24. mars begynte et mareritt for den prisbelønte amerikanske serieskaperen Ed Piskor, kjent for tegneserier som «Hip Hop Family Tree», «Wizzywig» «Red Room» og «X-Men: Grand Design», og ikke minst den svært populære Youtube-kanalen «Cartoonist Kayfabe». En kvinne ved navn Molly Dwyer postet en «historie» på Instagram der hun fremla et nøye kuratert utvalg chatmeldinger fra 2020 som kunne gi inntrykk av at Piskor forsøkte å flørte med henne. På dette tidspunktet var Dwyer 17, snart 18 år, og Piskor var 37. De kontekstløse chatmeldingene ble ledsaget av grove anklager om «grooming» og uanstendig omgang med en mindreårig. Noen tok et skjermbilde av Instagram-posten og spredde den på sosiale medier. Dermed var helvete igang for Ed Piskor. Internettmobben begynte å samle seg for å ta ned nok et offer. I løpet av timer ble det en allment akseptert sannhet at Piskor var en pedofil overgrepsmann, eller i beste fall en «creepy old man» som prøvde å komme ned i buksene på unge...

Les mer

Würmstuggu

Søk i denne bloggen