Fr. Ignatius Onocrotalus' nedteikningar den natta han drøymde om pelikanar

I draumen vart eg vekt av hese hyl

frå skadeskotne, blinde pelikanar

som kvilelaust flaug rundt i morgondisen.

Eg vakna, men eg heldt fram med å drøyme.

Med opne auge låg eg lenka fast

til senga som eit slumrande reptil.

På veggen framfor meg såg eg ein skugge

(av kva? Det trur eg ikkje eg kan seie.)

gå att og fram. Eg høyrde òg ein lyd,

ei kviskring, ord eg ikkje heilt forstod,

men kjende att frå svevnens mørke rom,

unemnelege ord --- Eg må han sovna

igjen, for alt eg hugsar no er kvile

i hjarte, hug og kropp - og daude fuglar

som låg og flaut i vatnet. Pelikanar.